Pendiam...

Kepada yang "betul-betul" kenal sy... maybe x rasa sangatlah yang sy ni pendiam.. sbb di kalangan kawan sy ni.. sy dikira "cakap x berhenti"... Tapi apabila dgn orang2 yang biasa-biasa aja... atau yang kurang sy kenal... biasanya sy ni lagi suka mendengar daripada bercakap...

Maybe sbb ni suka mendengar.. so sy dengarlah.. dan sy mmg suka mendengar luahan/kritikan/dan segala percakapan-percakapan orang lain... ia memberi sy ruang untuk menilai.. apa yang difikirkan oleh orang.. ( ala-ala.. observant lah)

Di sebabkan sy ni jugak bukan jenis yang suka bercakap sangat... sy pun x berapa suka meluahkan perasaan sy... Even to my husband.. sy jarang2 sangat cerita masalah sy.. HANYA apabila sy rasa x tahan sangat.. barulah benda itu keluar.. so to my husband.. dia pikir sy ni x adalah sangat masalah.. (hanya dia aja yang banyak...hehehehhe)...

Bila ada something berlaku pada sy.. apa yang saya buat?? buat bodoh ajalah... hmmm sbb sy x suka masalah.. ( Masalah tetap datang walaupun kita x suka kan?? ) so bila ada masalah.. sy redha ajalah.. and buatlah apa yang patut supaya x pikir2 sangat masalah tu...( sy carilah benda lain.. untuk alihkan pemikiran sy nih)


Lagi satu... mak saya pun jenis-jenis yang mcm tu jugak.. bila ada masalah.. bila ada orang mengata dia.. pijak kepala dia.. or apa-apalah.. dia buat donno ajalah.. bagi dia.. ikut suka oranglah nk ckp apa pun.. asalkan dia tahu apa yang dia buat adalah betul.. .. and hasil daripada kesabaran mak sy tu.. Allah kurniakan rezeki yang melimpah ruah... anak-anak yang berjaya (walaupun mak saya asyik sibuk dengan kerja aja... dan pelajaran setakat SPM jer... tapi adik-adik sy.. semuanya berjaya..) ..jadi hasil pemerhatian sy terhadap mak saya.. sy pun ikutlah trend mak saya... bila orang ckplah apa-apa pun.. buat lah apa-apa pun.. sy buat x reti ajalah... ikut suka orang tu lah.. Orang nampak sy diam.. sy sabar... orang rasa sy ni senang untuk dipijak-pijak.. tapi sy percaya.. Allah suka pada orang yang sabar... sehinggakan Allah menjanjikan kejayaan kepada orang yang sabar.. ( so kalau dipikir secara positif.. apalah sangat untuk menahan kritikan orang... pandangan orang.. kalau nk di bandingkan kejayaan yang bakal menanti nanti.. InshaAllah....

Kesimpulanya.. sy ni mmg bukan jenis yang suka bercerita...dan jika ada pun.. percayalah itu krn sy sudah x mampu menahan(jarang sangat berlaku)...

POST berkulat!

Okey.. post sy sudah berkulat... mmg LAMA sangat sy x update

Apa boleh buat.. kehidupan sbg student LLB di UiTM.. memang seharusnyalah BUSY aja memanjang.. kalau x kerana kerja berlambak2... test HAMPIR setiap hujung minggu... kena pergi kelas dari... kena datang awal ke office sbb kena punch kad... ( sy x faham apa rationalnyer kita semua kena punch kad.. sedangkan kami bukan bekerja ikut office hour!)

Idea untuk post kat sini banyak sebenarnya bermain difikiran sy.. tapi masalahnya.. disebabkan masa yang ada duk sibuk kerja.. and balik rumah kena urus rumah,, anak.. dan suami.. lepas tu rehat/tidor yang x pernah cukup tu... at last semua idea-idea sy pun terkubur begitu sahaja... (biasalah kalau dah jadi isteri/ibu/student ni...)

Ok... cukuplah disini.. sy bagi tahu knp POST sy berkulat... dan lepas ni sy MUNGKIN akan menyepi lagi.. and datang dgn status baru pulak yang akan explain.. knp post terakhir itu berkulat.... hehehehehe

Selepas 4 1/2 tahun.....

Selepas 4 1/2 tahun..... akhirnya tamat sudah Ijazah Pengajian Undang-Undang (BLS) saya.. dan inshaAllah bulan November ini sy akan graduate.. TAPI saya masih belum habis belajar.. sbb program Law uitm dia buat 1 1/2 untuk Asasi, 3 tahun untuk Degree and 1 tahun untk LLB.. so kiranya kalau saya nk grad dpt LLB.. kenalah sambung setahun aja lagi.....

Selepas 4 1/2 tahun.. saya rasa inilah pencapaian yang paling hebat yang saya pernah buat dalam hidup sy... sbb sy mampu untuk habiskan pelajaran sy walaupun sudah berkahwin dan ada anak 2! Saya beranak time tengah2 ada kelas.. (kiranya sy ponteng kelaslah.) dan saya datang exam dlm keadaan masih berpantang! walaupun sy buat degree dlm keadaan kucar kacir.... habis plan hidup sy.. tapi alhamdulillah... sy masih mampu untuk menghabiskannya... dan pointer pun lepas untuk sy further LLB ( nk masuk LLB CGPA minimun adalah 2.75)

Yang paling banyak membantu sy sepanjang sy menjadi pelajar ni.. mmg x lain dan x bukan.. ialah KELUARGA saya... mak ayah saya dan mak ayah mertua yang x pernah putus bagi sokongan sy.. support financial sy yang memang x pernah cukup nih.. dan sentiasa mendoakan saya...  suami sy pulak ( the love of my life).. dialah yang banyak tolong sy dalam segala kerja2 kat rumah time-time sy busy!.. Suami sy yang hari - hari tanpa jemu basuh baju kami, angkat baju, sidai baju, beli makanan, jaga anak.. dan kadang- kadang bersih rumah kami... time-time sy banyak assingment.. suami sayalah yang tolong jagakan anak-anak.. dan bagi sy space untuk buat kerja.. sama jugak time sy nak exam.. since sy ni memang jenis study last minute.. dialan yang tolong ambil alih semua tugas-tugas saya.. dan bagi saya banyak masa untuk fokus pd study sy...Sejujurnya.. tanpa dia sy x mampu untuk menjadi seorang isteri, seorang ibu, dan seorang pelajar..... ( ohh... terima kasih abang!!! ayang selalu lupa nk menghargai betapa pentingnya abang dlm hidup ayang)

Anyway sy ada lagi 1 tahun lagi sebagai STUDENT.. and lepas tu dah boleh kerja!!! saya harap lagi setahun lagi tu sy masih mampu untuk habiskan dan buat yang terbaik.. ( dahlah setahun tu yang paling susah.!!)..

Kidzania the curve

Sebenarnya dah lama dah pergi Kidzania ni.. tapi baru aje je nak post.. sbb baru ajer ada peluang nk ber"blog" nih....

Harga tiket untuk Kidzania
Kanak -Kanak ( 4 tahun ke atas ) - RM 55
Dewasa - RM 35
Kanak-Kanak ( 2-3 tahun ) - RM 35
Bayi - Free

Kidzania ni boleh diibaratkan macam sebuah bandar untuk anak-anak di mana di dalam bandar tersebut ada pelbagai jenis pekerjaan, restaurant, kedai-kedai untuk membeli, bank dan macam-macam lagi.

Untuk Kanak-kanak memang bestlah diaorang pergi sebab diaorang bukan sahaja boleh bermain, boleh jugak belajar. Sebagai contoh kalau diaorang bekerja sebagai doktor gigi, diaorang bolehlah belajar tentang cara-cara penjagaan gigi, dan jenis-jenis kerosakkan pada gigi. Diaorang dapat pengalaman untuk check sendiri pesakit (patung jer) yang mempunyai masalah gigi, selain di beri peluang untuk memberus gigi (gigi palsu) untuk belajar cara-cara mengosok gigi.. hehehehehe....

Kat Kidzania jugak, kanak-kanak boleh bekerja di restaurant di mana diaorang akan belajar cara- cara untuk buat makanan... dan selepas siap buat.. diaorang boleh makan makanan tersebut... so mak ayah x payah keluar duit untuk beli makanan.

Bagi mak dan ayah yang keletihan menunggu anak-anak.. di sana jugak ada bilik khas di mana mak dan ayah boleh menunggu sambil baca surat khabar, or minum coffee..

ada beberapa gambar untuk menerangkan dengan lebih lanjut

Bila dah nk masuk kt akan dipakaikan dgn Jam tu yang akan record tentang umur budak, group family budak tersebut dan location budak tersebut jika perlu.

Tengah beratur.. biasanya mmg kena beratur dalam 20 minit jugak sebelum dapat masuk.. esp time hujung minggu

Benjamin bekerja sebagai painter. Dapat gaji 8 Kidzos.

Benjamin and Yana ( my sister) bekerja sebagai security guard. ( tukang hantar duit bank). Gaji 10 kidzos

Benjamin pergi ke bank untuk tunaikan cek yang di dapat semasa mula2 masuk. cek 50 kidzos akan diberikan semasa beli tiket

Benjamin bekerja sebagai tukang cuci bangunan. Gaji 8 Kidzos

Benjamin bekerja sebegai nurse di wad baby. Kena mandi, pakaikan lampin dan susukan baby

Benjamin dan yana dimasukkan ke penjara.

Benjamin jadi fireman!

Dentist

Aleesya ( 2years) yang x bekerja, menghabiskan duit kidzos abangnya dengan buat face painting.Harga 10 kidzos kalau x silap

Benjamin bekerja di clock tower di mana dia kena berjoget bila jam berbunyi ( 30 mins sekali kot..)

Aleesya yang di beri peluang untuk bekerja sebagai customer di sebuah mart. Dia kena ambik barang masuk dalam troley dan bawa ke kaunter, untuk pekerja kaunter scan and minta bayaran. Then Aleesya kena pergi simpan balik barang2 tersebut...hehehhe

Benjamin membelanjakan duit gajinya dengan face painting half of his face... kalau x silap 50 kidzos

Benjamin tengah beratur untuk bekerja sebagai fireman. Fireman pekerjaan yang paling ramai orang nak.. so memang panjang sikit beraturnya...

Benjamin di bilik surgery

NOTE : Kesemua pekerjaan di kidzania hanyalah untuk budak2 berumur 4 tahun ke atas sahaja. Bagi anak2 yang berumur bawah 4 tahun, diaorang x boleh bekerja... tapi ada bilik baby yang ada pelbagai permainan yang diaorang boleh main disana.. cuma x dapat gajilah....

Singapore trip

InshaAllah 28 Mei ni.. Me,My husband and the Kids akan pergi ke Singapore.. It wasn't my plan pun untuk ke Singapore nih... and it wasn't on my wishlist pun nk pergi ke Singapore nih... tapi disebabkan my husband nk sangat2 pergi ke Singapore tue... and the kids nk pergi main ke USS tuh... so apa boleh buat.. minority mmg selalu kena follow majority kan???

Since it wasnt 28 Mei yet... so i just put here what we already plan here.....

1) since we bring the kids... so we choose the nearest hotel to the USS (Universal Studio).. Sbb nya sungguh leceh kalau nk travel dengan budak-budak nih..sy x boleh imagine nk bawak anak naik public transport kat Singapore tu.. Dulu pernah sy and my husband bawak anak2 pergi naik public transport.. and x boleh nk cakap betapa kelam kabutnya kami jadinya.. so since it is a vacation... i want to make it simple, relax.. x terlampau stress...

Hotel yang kami pilih Hotel Micheal.. kami beli pakej ni di http://www.rwsentosa.com/ .. pakejnya adalah
- Penginapan 2 malam di Hotel Micheal + Buffet
- 2 ticket USS + Express ticket
- 2 ticket MEMA

                                             Bila dah beli dia akan hantar email untuk booking kita

2) Date yang kami pilih tu.. during school holiday for Malaysia and Singapore.. so rasanya mmg ramailah akan ke USS tu nanti... jadi untuk memudahkan percutian ini...pakej kami tu ada express ticket.. cuma untuk Benjamin kena beli ticket di website resort world tu.. sekali dengan express ticket.

                                               Ticket USS

3) Untuk transport.. kami naik bus ajer since nk bawak kereta ke sana susah sikit.. Bus yang kami pilih Aeroliner.. My husband pilih bus tu sbb dia biasa naik bus tu ke Singapore.. so dia ckp mcm convenient lah...


Itu sahaja itu setakat ini.. nanti sy update bila kami sudah ke sana nanti..... hehehehhe

Jodoh......

Adik sy pernah tanya "mcm mana nk tahu yang seseorang tu mmg untuk kita?"(to make it simple macam mana nak tahu yang dia jodoh/soulmate kita?) and my answer to that question was..."i dont know"

Macam mana kita nk tahu jodoh kita? Macam mana kita nak tahu yang kita kahwin dengan "the right person"??? Semua orang cakap jodoh itu milik Allah SWT dan jika Allah dah tetapkan kita kahwin dengan seseorang itu.. maknanya dialah jodoh kita... TAPI bagaimana pulak dengan kisah orang yang dah kahwin dan bercerai.. then kahwin balik... baru dia jumpa soulmate dia??? mcm mana dengan kes-kes mcm tu???

Pada pendapat saya.....

Jodoh itu.. Hanya Allah SWT sahaja yang tahu.. tapi apa yang kita mampu buat adalah belajar untuk menerima seseorang seadanya. If we want our relationship to work out.. what we have to do is... to MAKE IT work out.
Kesimpulanya, jika kita sudah ada seseorang dlm hidup kita, and kita nk kahwin dengan orang tu... It is not who he/she is that make the marriage stronger.. but how we as husband and wife work to make the marriage stronger.

Soal pemilihan jodoh pulak.... ermm.. my mum pernah cakap.."cari orang yang sayang kita"... Tapi apa yang saya selalu pesan kat adik sy.. "cari seseorang yang buat kita jadi diri kita sendiri".. sy rasa itu yang paling penting.... Sbb di dalam kisah hidup sy... the only reason why sy pilih husband sy to be my husband.... sbb hanya dgn dia.. sy x perlu pretend jadi orang lain, he accept the worst of me..which not everyone can do that... so.. sbb tulah sy pilih dia.... i can be myself when i with him... and i felt so relieve to know that no matter what i do.. he always accept me for who i am.. so... i guess if you want to choose someone to be ur spouse.. choose someone that can make u be u.. TQ

anak sulung

Jadi anak sulung ni selalu kena mengalah!...
Adik-adik boleh dpt semua yg diaorang nk.. sedangkan time kita x dapat pun!
Mak ayah kita selalu bg perhatian lebih kt adik-adik kita kn??!

Tu yg sy selalu dgrlah luahan pasal geng2 anak-anak sulung nih.... sy pun anak sulung dari 3 org adik beradik. Time sy sekolah dulu ( sekolah rendah) cikgu x percaya yg sy ni anak sulung.. sbb tgk sy ni mcm manja kot... (sbb sy ni manja dgn mak sy).. tapi hakikatnya sy mmg anak sulung....

Dari segi kasih syg.. sy rasa mama sy mmg syg sy lebih dari adik-adik yg lain... hahahahaha!!! sbb adik-adik yg lain rapat dgn ayah sy... tapi dari segi material...tu mmg adik-adik sylah yg lebih...

Disebabkan masa mama dgn papa sy beranakkan sy dulu diaorang susah... so sy dibesarkan dlm keadaan yg sederhana ajer... kalau sy nk something sy usaha sendiri..masa sekolah menengah..sy nk pakai hp.. sy kumpul duit sendiri... sy kerja(tolong mak sy jer..) untuk beli hp... jarang sy dpt mintak dgn mak ayah sy...adik2 sy sekarang ni boleh mintak ajer dgn mak ayah sy apa yg diaorang nak sekarang ni... best kan?????

Tapi walaupun sy jarang dpt semua benda material-material tu... sikit pun x ada rasa jeles.. sakit hati or apa2lah... ( sy sakit hati kalau mama sy syg adik2 sy lebih dari sy jer...) sbb maybe sy ni spesis mak sy... kalau sy nk something.. sy suka usaha sendiri untuk dapat benda tu... kadang2 bila ayah sy beli something untuk adik2 sy mmg selalu tanya sy kalau sy nk jugak.... ( adil kan papa sy....???) Jawapan sy mmg selalu "x nk".. ntahlah.. sy cuma rasa mcm  x nk.. cuma pernah sekali jer... papa senyap2 beli hp baru kat sy.. sbb hp lama sy selalu rosak... tu pun tba2 papa buat balik hp br... takkan nk tolak... heheheh

Walau mcm mana beza pun didikan mama papa terhadap sy dan adik2 sy.. sy tahu diaorang selalu syg sy lebih...sy dapat rasa bila sy ada anak sendiri...masa sy mengandungkan benjamin.. hidup sy susah... sy di kedah.. suami sy di KL.. setiap minggu sy naik turun bus untuk balik KL.. lepas beranak benjamin pun hidup still lagi susah... kena berpisah... dan kewangan yang x menentu masa tu... tapi sy,benjamin,dan suami sy still mampu harungi... so sy rasa... walau berapa ppuluh anak pun yg sy ada... still x akan sama dgn apa yg sy harungi dgn benjamin.... sy hidup susah dgn benjamin....dia yang pertama dlm hidup sy.. mengubah sy menjadi seorang mak... menjadikan sy seorang manusia yang penuh kasih sayang untuk dicurahkan... menjadikan sy seorang yang kuat untuk menghadapi hidup ni... semua perasaan itu hanya sy dapat rasa melalui beenjamin... so walau mcm mana pun... anak sulung... selalu istimewa dlm hidup ibu bapa ni...


Kepada anak2 sulung kat luar sana... jangan sedih.. jangan risau... mak ayah kita PALING menyayangi kita... cuma kadang2 diaorang terlupa untuk menyatakanya...

Sudah lama tidak berBLOG

Sungguh!!!! memang dah lama sangat blog ni tidak diUPDATE... hmmm... biasalah kalau dah lama x update ni.. first post yang nk kena tulis adalah... kenapa BLOG ni x update... kehkehkeh...

Jadi seorang mak.. pelajar dan isteri.. memang x pernah cukup masa..setiap hari ada ajer "to do list" dan x pernah pun habis pun "to do list" tuh... so bila dah malam2.. dah penat memang x ada idea lagi dah nk tulis aper ntah kat blog nih...

Bukan mcm dulu.. masa zaman single mingle dulu... zaman belum kahwin.. zaman x ada anak.. 24 jam setiap hari boleh di spent untuk diri sendiri.. setiap saat idea boleh mencurah2 untuk menulis... hahahah.. tp skarang 24 jam yang ada kena dibahagi-bahagi.. huhuhuh

okeylah... itu aja alasanya

Imaginary friend

Do you have an imaginary friend? well i do..

One thing yang buat i teringat balik kisah zaman imaginary friend.. coz baru tadi i tengok cite "Sunday at Tiffany" kat HBO.. cerita tu kisah perempuan tu yang ada imaginary friend.. and lastly imginary friend dia.. tukar jadi manusia and they love happily ever after.. something like that.... oh how i wish my life would be like that...


Well.. Im not sure how i have an imaginary friend.. but i lost my best friend (cousin..died because of heart problem) when i was 8 or 9 i guess.. and suddenly i just found out that i was no longer have any friend.. i was alone and lonely...

Life was not easy for me.. i was fat ( still am).. and the only that fat in the family..because of that.. i mmg selalu kena ejek..my parents dont like me coz i am fat... so i guess they just dont love me.. or else they will accept me for who i am... other people make fun of the way i look.. x cantik.. gemuk.. hudoh.. x pandai pakai baju cantik.. x pandai make up.. so biasalah kalau kena ejek dgn orang luar tu... i ingat lagi pernahlah my grandparents cakap.. yang i ni maybe the last person yang kahwin.. sbb cousin2 i yang lain semua2nya KURUS dan Cantik.. dan ada ada orang "ushar2".. and i hmmm... maybe bukan citarasa manusia lain kot...

There are still other reason why i just think that this world was not suit to me.. i felt like i was different and i dont belong here.. they way i think about something was always different than the other.. and sometimes people just dont understand what i was trying to say.. when i meant something else.. they thought the other way around..and it always end up in complication which i always tired to deal with.. so i just gave up.. i gave up to this world.. and i spent almost of my time inside my room....my world..

And in my world.. i have an imaginary friend.. his name is Angel.. he was my best best best friend.. i was happy.. i was no longer lonely.. although i still felt like im different.. but i dont care ... i was happy because Angel was always there for me...

When people judge me from the way i look.. or said something bad that might hurt my feeling.. Angel will be there to comfort me.. he always said that " they just dont know you like i do".. and " dont worry i am always here..".. he make me feel appreciated.. he make me feel special.. and above it all.. he make me feel like it doesnt matter what the world want to do with me.. because he will be beside me..

There also a time when papa slapped me on my face.. it was hurt.. really hurt.. so i went to my room and Angel was there.. and he make the pain gone... dia gosok2 kat tempat sakit... and i can feel it slowly disappear..

How i miss those moment.. the world had been so hard for me.. but i was able to faced it because Angel was with me.. and he always said "you can do it attilla"..

I used to feel like the world was unfair to me.. and i dont know why God put me here.. why he created me? because i felt my existence was nothing but disaster to me.. and to everybody around me(im not going to explain why..here).. so i always asked Angel " why God put me in here"... and he always replied " There is a reason why he created you".. and i believe someday i'll find the reason... ( and to this date i have found a part of it... i exist because of my husband and my kids.. i exist to love my husband so he will not feel alone anymore.. and for my kids.. i exist to teach them how to love one and another.. so they will be safe)

I knew Angel was just an imaginary friend.. i knew he was not real.. and i knew he was just my creation.. he was in my mind.. he exist because i want him to.. he said the words that i want him to say..there was nothing.. nothing at all that came from him... because he is not exist.. i knew all that.. but i guess.. if his existence can make me happy.. i least he can make me strong every time i want to faced the world.. than..why those knowledge should bothered me?  

You can called me crazy.. maybe i was mentally retard.. or whatever you can think of me...

But... i am not going to be here today if Angel wasnt there for me.. Although he is just in my mind.. but when you believe in something.. it dont matter to you whether it is right or wrong.. you just believe in it.. because you can feel it in your heart!...

I am not sure whether you have an imaginary friend or not... maybe some of you have it when you were still child.. but i have him untill i was 17 years old.. then i met my husband.. and i guess Angel know.. i wont be lonely anymore... that's why he had gone...

oh well.. he is still in my heart.. he leave a wonderful memories to my life.. and how i could i not... remembering him... he teach me.. how good it is feel like when you have someone beside you when you were lonely.. and how painful it can be to be alone... and that is why.. i always tried to listen or to be there when people need me.. because i dont want them to feel alone.. it hurt.. and i had experience it!